شعر

سراغ از من نمی گیری گل نازم نمی شناسی صدای کهنه ی سازم نمی دونی مگه اینجا دلم تنگه نمی دونی مگه با غصه دمسازم هوای گریه داره این دل سردم چشام گریون صدام لرزون تویی دردم شبا تو کوچه ی پر ماتم پاییز به دنبال چراغ خونه می گردم برات گفتم حدیث برگ خشک و باد لالایی قصه ی پروانه و شمشاد سراغ از من نمی گیری نگیر اما فراموشم نکن پروانه ی زیبا سرود بی وفایی رو چرا خوندید مگه لالایی هامو برده ای از یاد نذار یادت بره پروانه ی زیبای من روزی شده قلبی اسیر خونه ی غم ها